Maliyet + kâr yöntemine göre düzenlenen sözleşmeye göre taahhüt edilen işlerin GVK\'nın 42 nci maddesi kapsamında tevkifata tabi olup olmadığı hk.

Başlık	Maliyet + kâr yöntemine göre düzenlenen sözleşmeye göre taahhüt edilen işlerin GVK\'nın 42 nci maddesi kapsamında tevkifata tabi olup olmadığı hk.
Tarih	22/08/2011
Sayı	B.07.1.GİB.4.34.16.01-GVK 42-1374
Kapsam
T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI (Mükellef Hizmetleri Gelir Vergileri Grup Müdürlüğü) Sayı : B.07.1.GİB.4.34.16.01-GVK 42-1374 22/08/2011 Konu : Maliyet + kâr yöntemine göre düzenlenen sözleşmeye göre taahhüt edilen işlerin GVK'nın 42'nci maddesi kapsamında tevkifata tabi olup olmadığı. İlgide kayıtlı özelge talep formunda, ......... Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün .......... vergi kimlik numaralı mükellefi olduğunuzu, 2010 yılında başlayıp 2011 yılında sona erecek olan .......... Sanayi A.Ş'ne ait ......... Üretim Tesisleri işinin  maliyet artı kâr yöntemine göre düzenlenen sözleşme uyarınca yapılacağını belirterek taahhüt edilen işlerin Gelir Vergisi Kanunu'nun  42'nci maddesi  kapsamında tevkifata tabi olup olamayacağı hususunda Başkanlığımız görüşü sorulmaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 42'nci maddesinde, "Birden fazla takvim yılına sirayet eden inşaat (dekapaj işleri de inşaat işi sayılır) ve onarma işlerinde kar veya zarar işin bittiği yıl kati olarak tespit edilir ve tamamı o yılın geliri sayılarak, mezkur yıl beyannamesinde gösterilir. Mükellefler bu madde kapsamına giren hallerde her inşaat ve onarma işinin hasılat ve giderlerini ayrı bir defterde veya tutmakta oldukları defterlerin ayrı sayfalarında göstermeye ve düzenleyecekleri beyannameleri işlerin ikmal edildiği takvim yılını takip eden yılın Mart ayının başından yirmi beşinci günü akşamına kadar vermeye mecburdurlar."hükmüne yer verilmiştir. Aynı Kanun'un 44'üncü maddesinde de, inşaat ve onarma işlerinde geçici ve kesin kabul usulüne tabi olan hallerde geçici kabulün yapıldığını gösteren tutanağın idarece onaylandığı tarihin; diğer hallerde işin fiilen tamamlandığı veya fiilen bırakıldığı tarihin bitim tarihi olarak kabul edileceği, bitim tarihinden sonra bu işlerle ilgili olarak yapılan giderlerin ve her ne nam ile olursa olsun elde edilen hâsılatın, bu giderlerin yapıldığı veya hâsılatın elde edildiği yılın kâr veya zararının tespitinde dikkate alınacağı hüküm altına alınmıştır. Bir işin Gelir Vergisi Kanunu'nun 42'nci maddesi kapsamında değerlendirilebilmesi için; - Faaliyet konusunun inşaat (dekapaj işleri dahil) ve onarım işi olması, - İnşaat ve onarım işinin birden fazla yıla sirayet etmesi, - İnşaat ve onarım işinin resmi veya özel taahhüde bağlı olarak yapılması, şartlarının bir arada aranılması gerekmektedir. Bir işin Gelir Vergisi Kanunu'nun 42'nci maddesi kapsamına giren inşaat ve onarım işi olması için, yapılan işin yukarıda sayılan şartları sağlaması gerekmekte olup, bedelin tespit yönteminin yapılan işin 42 nci madde kapsamına girmesi açısından bir önemi yoktur. 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 15'inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nda belirtilen esaslara göre birden fazla takvim yılına yaygın inşaat ve onarım işleri ile uğraşan kurumlara bu işleri ile ilgili olarak yapılan hak ediş ödemeleri üzerinden tevkifat yapılacağı hükme bağlanmış olup söz konusu tevkifat oranı 2009/14594 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile %3 olarak belirlenmiştir. Bu hüküm ve açıklamalar çerçevesinde, maliyet artı kâr yöntemine göre ihale edilen taahhüt konusu inşaat ve onarım işinin yıllara sari inşaat işi şartlarını taşıması halinde, bu işten elde edilen kazancın işin bittiği takvim yılının kazancına dahil edilerek vergilendirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, işle ilgili tarafınıza yapılan hak ediş ödemeleri üzerinden de yine Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 15'inci maddesinin (1-a) bendi uyarınca %3 oranında tevkifat yapılması gerekmektedir. Bilgi edinilmesini rica  ederim.